De regering-De Croo heeft een jaar geleden besloten om de uitbreiding van windenergie op de Noordzee te versnellen om de energiebevoorrading te vergroenen en te versterken. De Prinses Elisabethzone zal naast de huidige parken op de Thorntonbank tot 3.500 megawatt nieuwe capaciteit leveren. De energiereus TotalEnergies en een consortium van Jan De Nul, Luminus en EDF hebben al interesse getoond.

De veilingprocedure voor de uitbreiding van de tweede offshorewindzone in de Noordzee is nog niet beslist door de federale regering, waardoor de administratie Energie verwacht dat de aanbesteding pas eind volgend jaar kan beginnen in plaats van eind dit jaar. De noodzakelijke verbindingen op land, zoals Ventilus, en de langere voorstudies zorgen voor vertraging. Er was een stakeholdersconferentie gepland om de aanbestedingsprocedure uit de doeken te doen, maar deze is niet doorgegaan vanwege het ontbreken van een akkoord in het dossier. De regering hoopt dit echter op korte termijn af te ronden en roept de sector op om mee te werken.

Er is voornamelijk nog discussie over de manier waarop de drie kavels voor nieuwe parken geveild zullen worden. Momenteel wordt vaak gebruik gemaakt van een dubbelzijdig Contract for Difference (CfD), met een afgesproken ‘strike price’. Als de elektriciteitsprijs lager ligt dan de strike price krijgt de ontwikkelaar subsidies die het verschil compenseren. Ligt de elektriciteitsprijs hoger dan de strike price, dan moet de ontwikkelaar de overheid de steun terugbetalen. Een ander model is Zero Bid, dat in Nederland wordt gebruikt. De ontwikkelaars krijgen dan geen enkele steun en de selectie gebeurt op basis van andere criteria. De politieke meningsverschillen over Zero Bid en CfD zouden echter niet groot zijn. Er wordt ook nog gesproken over manieren om te garanderen dat gezinnen en bedrijven voordelige offshorestroom kunnen afnemen.

© Govly