Hoewel dergelijke contracten al sinds de jaren 90 bestaan, leiden ze nu tot discussie. De  takeldiensten hebben problemen met de specifieke voorwaarden voor het traject tussen Merksem en Linkeroever, inclusief de Kennedytunnel. Onderhandelingen tussen de sector en de Vlaamse overheid lijken noodzakelijk om tot aanvaardbare voorwaarden te komen en de doelstelling van snelle interventies verder te handhaven.

De problemen voor de takeldiensten zijn talrijk. Vooreerst moeten ze 24 uur per dag, 7 dagen op 7, bemand zijn, terwijl er slechts af en toe een oproep is. Daar komt bij dat de Antwerpse ring een heel grote aanrijzone is waar niet alleen veel verkeer is, maar waar binnenkort ook werken van start gaan die een enorme impact zullen hebben. Om deze redenen vrezen de takeldiensten dat ze nooit aan de voorwaarden van de F.A.S.T.-contracten zullen voldoen. Dit kan ernstige gevolgen hebben: 1 minuut te laat arriveren, kost een takelaar al 250 euro, een half uur te laat betekent een boete van 3.000 euro.

De problemen situeren zich echter niet enkel bij de boetes. Om betaald te worden voor hun diensten, moeten medewerkers van takeldiensten de gegevens vragen aan de eigenaars van de getakelde voertuigen. “We merken heel vaak dat mensen dat niet willen doen”, zegt Filip Rylant van sectorfederatie Traxio. “Een takelaar heeft de wettelijke middelen niet om achter die mensen aan te gaan, waardoor die ook nog eens met onbetaalde facturen zit. Zo worden die tussenkomsten wel heel verlieslatend. Dan begrijp ik dat ze niet meegaan in dit verhaal.”

Rylant is van mening dat de Vlaamse overheid het hele systeem van takelcontracten eens grondig moet doorlichten. Volgens hem zou men in Vlaanderen beter het systeem als in Wallonië hanteren waarbij een afspraak wordt gemaakt met takelaars voor het hele territorium. Het Vlaamse systeem zou voor te veel versnippering zorgen. Zo zijn er zelfs binnen eenzelfde provincie verschillen in tarieven en voorwaarden.